اگر به دنبال انتخاب مادهای مناسب برای پروژههای ساختمانی یا صنعتی هستید، احتمالاً این سؤال برایتان پیش آمده که فرق فولاد ST37 با ST52 چیست؟ این دو نوع فولاد ساختمانی، هرچند شباهتهایی دارند، اما تفاوتهای کلیدی در ساختار، خواص مکانیکی و کاربردها، انتخاب بین آنها را حیاتی میکند.
فولاد ST37 چیست؟
فولاد ST37 یکی از رایجترین فولادهای ساختمانی کمکربن است که مطابق استاندارد DIN 17100 تولید میشود. این فولاد با محتوای کربن پایین (حدود ۰.۱۷ تا ۰.۲۰ درصد) شناخته میشود و به دلیل جوشپذیری عالی و شکلپذیری بالا، گزینهای محبوب برای پروژههای عمومی است. عدد ۳۷ در نام آن به استحکام کششی حداقل ۳۷۰ نیوتن بر میلیمتر مربع اشاره دارد. ST37 اغلب به صورت ورق، پروفیل یا لوله عرضه میشود و معادلهای بینالمللی آن شامل S235JR (EN) و ASTM A36 است.
این فولاد در فرآیند نورد گرم تولید میشود و ساختار آن عمدتاً فریتی است، که انعطافپذیری خوبی به آن میدهد. اگر به دنبال مادهای اقتصادی برای سازههای معمولی هستید، ST37 انتخاب هوشمندانهای است. برای خرید این نوع فولاد، میتوانید به صفحه خرید فولاد مراجعه کنید و گزینههای متنوع را بررسی کنید.
مزایا و معایب ورق ST37
ورق ST37 به دلیل خواص متعادلش، در بسیاری از پروژهها مورد استفاده قرار میگیرد، اما مانند هر مادهای، مزایا و معایبی دارد. در ادامه، بهطور خلاصه بررسی میکنیم:
مزایا:
- جوشپذیری عالی: به دلیل کربن پایین، بدون نیاز به پیشگرمایش جوش میشود و خطر ترکخوردگی کم است.
- شکلپذیری بالا: آسان برای خمکاری، برش و سوراخکاری، که هزینههای تولید را کاهش میدهد.
- قیمت مناسب: ارزانتر از فولادهای آلیاژی، مناسب برای پروژههای با بودجه محدود.
- وزن سبک: چگالی حدود ۷.۸۵ گرم بر سانتیمتر مکعب، که حمل و نقل را آسان میکند.
- دوام در شرایط عادی: مقاومت خوب در برابر خستگی و بارهای استاتیکی.
معایب:
- مقاومت پایین به خوردگی: در محیطهای مرطوب یا اسیدی، نیاز به پوششهایی مثل گالوانیزه یا رنگآمیزی دارد.
- استحکام متوسط: برای بارهای سنگین یا ضربههای شدید، ممکن است ناکافی باشد.
- سختی پایین: در کاربردهای سایشی، زودتر فرسوده میشود.
- حساسیت به دما: در دماهای بالا (بالای ۵۰۰ درجه سانتیگراد)، خواص مکانیکیاش کاهش مییابد.
اگر پروژهتان نیاز به انعطافپذیری دارد، ورق ST37 گزینهای عالی است، اما برای محیطهای خورنده، بد نیست پوشش اضافی اعمال کنید.
کاربرد فولاد ST37
فولاد ST37 به دلیل ویژگیهای عمومیاش، در صنایع متنوعی کاربرد دارد. برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
- ساختمانسازی: تیرها، ستونها، پروفیلهای ساختمانی و پلهای کوچک.
- خودروسازی: شاسی و قطعات بدنه خودروهای سبک.
- لولهکشی: لولههای درزدار و بدون درز برای انتقال آب و گاز.
- ماشینآلات: قاب ماشینآلات سبک و تجهیزات صنعتی عمومی.
- سازههای فلزی: سازههای انباری، سکوها و دکلهای برق.
در ایران، ST37 بیش از ۷۰ درصد فولادهای ساختمانی را تشکیل میدهد و به دلیل دسترسی آسان، برای پروژههای مسکونی ایدهآل است. برای جزئیات بیشتر، به صفحه فولاد ST37 مراجعه کنید.
فولاد ST52 چیست؟
فولاد ST52 یک فولاد ساختمانی پراستحکام کمکربن است که مطابق استاندارد DIN 17100 (یا معادل EN 10025-2: S355) تولید میشود. این فولاد با محتوای کربن حدود ۰.۲۰ تا ۰.۲۳ درصد و افزودن عناصری مثل منگنز (تا ۱.۶ درصد) شناخته میشود. عدد ۵۲ به استحکام کششی حداقل ۵۲۰ نیوتن بر میلیمتر مربع اشاره دارد. ST52 اغلب به صورت نرمالایز (N) عرضه میشود تا خواص مکانیکیاش بهبود یابد و معادلهای آن شامل S355JR و ASTM A572 Grade 50 است.
ساختار ST52 فریتی-پرلیتی است و فرآیند تولید آن شامل نورد گرم و عملیات حرارتی است، که مقاومت بالاتری نسبت به ST37 میدهد. اگر به دنبال مادهای برای سازههای سنگین هستید، ST52 انتخاب برتر است.
مزایا و معایب ورق ST52
ورق ST52 با تمرکز بر استحکام، برای کاربردهای صنعتی مناسب است، اما معایبی هم دارد:
مزایا:
- استحکام بالا: تسلیم ۳۵۵ مگاپاسکال و کششی ۵۱۰-۶۸۰ مگاپاسکال، ایدهآل برای بارهای سنگین.
- مقاومت به ضربه: چقرمگی خوب در دماهای پایین، مناسب برای سازههای خارجی.
- جوشپذیری مناسب: با پیشگرمایش، جوشهای محکمی ایجاد میکند.
- دوام طولانی: مقاومت بهتر به خستگی و سایش در مقایسه با ST37.
- کاهش وزن: با استحکام بالاتر، ضخامت کمتری نیاز دارد و وزن سازه را ۲۰-۳۰ درصد کاهش میدهد.
معایب:
- شکلپذیری کمتر: سختتر خم میشود و ممکن است در شکلدهی پیچیده ترک بخورد.
- هزینه بالاتر: به دلیل آلیاژهای اضافی، ۱۰-۲۰ درصد گرانتر از ST37 است.
- وزن بیشتر: چگالی مشابه اما نیاز به ضخامت بیشتر در برخی موارد.
- حساسیت به جوشکاری: بدون کنترل دقیق، ممکن است ناحیه جوش ضعیف شود.
- مقاومت متوسط به خوردگی: مانند ST37، نیاز به پوشش دارد.
کاربرد فولاد ST52
فولاد ST52 در جایی که استحکام کلیدی است، میدرخشد:
- ساختمانسازی پیشرفته: پلهای بزرگ، برجها و سازههای بلند.
- صنایع سنگین: شاسی ماشینآلات معدنی، جرثقیلها و تجهیزات نفتی.
- خودرو و حملونقل: قطعات سنگین کامیونها و واگنهای قطار.
- لوله و مخازن: لولههای فشار بالا و مخازن صنعتی.
- ماشینسازی: میلگردهای صنعتی و قطعات مکانیکی.
در ایران، ST52 برای پروژههای زیرساختی مثل سدسازی استفاده میشود. برای خرید، صفحه فولاد ST52 را بررسی کنید.
تفاوت فولاد ST52 و ST37 از لحاظ ساختار
تفاوت فولاد ST52 و ST37 عمدتاً در ترکیب شیمیایی و ساختار میکروسکوپیشان است. ST37 یک فولاد کربنی ساده با کربن ۰.۱۷-۰.۲۰%، منگنز ۰.۳-۰.۵% و سیلیسیم ۰.۴% است، که ساختار فریتی نرم ایجاد میکند. این ساختار باعث انعطافپذیری بالا میشود، اما استحکام کمتری دارد.
در مقابل، ST52 کربن ۰.۲۰-۰.۲۳%، منگنز ۱.۱-۱.۶% و کمی کروم/نیکل دارد، که ساختار فریتی-پرلیتی متراکمتری میسازد. این افزودنیها سختی و مقاومت را افزایش میدهند، اما شکنندگی نسبی ایجاد میکنند. نتیجه؟ ST52 حدود ۴۰% استحکام بیشتری دارد، اما شکلپذیری ۱۰-۱۵% کمتر.
تفاوت ویژگیهای مکانیکی فولاد ST52 و ST37
ویژگیهای مکانیکی تفاوت اصلی فرق فولاد ST37 با ST52 را نشان میدهد. جدول زیر خلاصهای علمی است:
| ویژگی | ST37 | ST52 |
| استحکام تسلیم (MPa) | ۲۳۵-۲۶۰ | ۳۵۵ |
| استحکام کششی (MPa) | ۳۶۰-۵۱۰ | ۵۱۰-۶۸۰ |
| ازدیاد طول (%) | ۲۰-۲۵ | ۱۸-۲۲ |
| سختی برینل (HB) | ۱۲۰-۱۵۰ | ۱۶۰-۱۸۰ |
| چقرمگی (J) | متوسط (۲۷ در -۲۰°C) | بالا (۲۷ در -۲۰°C) |
| جوشپذیری | عالی | خوب (با پیشگرمایش) |
جمع بندی
فرق فولاد ST37 با ST52 در استحکام، شکلپذیری و هزینه نهفته است: ST37 اقتصادی و انعطافپذیر برای پروژههای عمومی، ST52 قوی و بادوام برای کارهای سنگین. اگر بودجه محدود دارید، ST37 را انتخاب کنید؛ برای ایمنی بیشتر، ST52.
بدون دیدگاه